Baloe heeft bijna geen jeuk meer

Vanaf dag 1 heeft Baloe (een labrador-teefje van 4 jaar oud) veel problemen gehad met haar huid. Ze verhaarde een heel jaar door; en niet zomaar een beetje. Meerdere keren op een dag kwam de stofzuiger uit de kast, tot hij uiteindelijk standaard in de kamer stond. Waar ze lag, zat, stond of gewoon liep, lag haar; overal dus, elke dag! Op haar rug zaten veel losse haren, wat ze eraf probeerde te schudden. Door al die losse haren had ze ook last van jeuk. Veel krabben was het resultaat. Vaak heb ik dit probleem voorgelegd bij de dierenarts, ze konden niks vinden; dit hoorde er toch gewoon bij; een hond verhaard nou eenmaal. Verharen oke, maar dit was niet zoals het hoorde. Ook van andere hondenbezitters hoorde ik dat het niet normaal was hoeveel ze verhaarde.

Verschillende dingen geprobeerd; verschillende brokken, vers eten koken, veel kammen, juist een tijd niet kammen, veel zwemmen, weinig zwemmen, veel buiten, weinig buiten, maar niets hielp. Ik gaf het op. Ik was het nu toch gewend elke dag meerdere keren te stofzuigen en standaard nog een keer extra voor dat er bezoek kwam. Ik kocht nog een extra goede stofzuiger en dat was het dan dacht ik.

Een jaar geleden ging ze ineens erg veel drinken en plassen. Erg veel; meerdere volle drinkbakken per dag. Ook werd ze erg lusteloos. Nu is Baloetje altijd al een luie hond die het liefst de hele dag slaapt, maar nu zat er echt helemaal geen fut meer in; ze was niet vooruit te branden. Toch maar weer langs de dierenarts. Ze bleek nierfalen te hebben; haar ene nier werkte niet goed. Hiervoor moest ze medicijnen en er werden regelmatig onderzoeken gedaan.

Door de medicijnen is ze erg veel aangekomen; ze woog op een gegeven moment 35 kilo. Dit kon zo niet langer. Ze krijgt altijd veel beweging op een dag, maar nu moest het extra! 2x per dag fietsen bovenop de normale rondes. Op het begin moest ik haar echt meetrekken; ze verzette zich, had er echt geen zin in, het liefst keutelt ze op het gemakje wat achter me aan. Maar goed we moesten iets, dus het werd toch fietsen. We begonnen met een klein rondje op tempo 0,0… We werden toe- (of uit-??) gelachen door mensen uit de buurt, maar we hielden vol. Het rondje werd steeds iets langer en nu fietsen we 2x per dag bijna 3 kwartier. We gaan nog steeds niet heel hard en worden nog steeds toegelachen, maar we doen ons best!

In overleg met de dierenarts ben ik ook gaan kijken naar ander voer, want ik mocht natuurlijk niet zomaar alles geven ivm haar nieren. Op internet kwam ik toen Farm Food tegen; een heel goede en duidelijke site trouwens!

Ik heb contact gezocht met Annelie en samen met haar ben ik begonnen aan het farmfood-avontuur. Zij vroeg mij allerleerst om de uitslagen van de dierenarts; dit gaf mij een heel goed gevoel. Op het begin belde ik iedere week om te bespreken hoe het ging en wat we gingen veranderen. Later werd dit om de paar weken. Ik ben begonnen met alleen vers vlees en gekookte rijst. De rijst was ivm de nieren. Later werd dit afgebouwd en mocht ik er beetje bij beetje brokken bij geven. Tot ze op een gegeven moment door de week alleen brokken met rijst at en in het weekend vers vlees met rijst.

Gaande weg moest Baloe regelmatig onderzocht worden wbt haar nierwaarden; dit werd steeds goed in de gaten gehouden. Omdat het zo goed gaat (Baloetje weegt ondertussen 29 kilo en heeft meer energie!!) hebben we ook de rijst afgebouwd. Ze krijgt nu door de weeks brokken en in het weekend, haar favoriet, vers vlees. Rijst is niet meer nodig, haar nierfunctie is weer gemiddeld.

Een heel mooie bijkomstigheid… Baloetje verhaard veel en veel minder, haar vacht is mooier geworden; ze glanst nu meer en ze heeft bijna geen jeuk meer!!

Voedingsadvies

Heb je na het lezen van dit artikel nog een vraag? Dan kun je ons altijd mailen of bellen!

Vlaams