Edith Braakhekke Sledehondensport

Mijn naam is Edith Braakhekke en ik deel mijn huis inmiddels bijna 20 jaar samen met sledehonden. In eerste instantie kocht ik mijn eerste 2 Siberian Huskies om in de vakantie trektochten te kunnen maken op ski’s en met een kleine bagage slee. In de loop van de jaren is dit uitgegroeid tot het beoefenen van de sledehondensport.

De sledehondensport kent verschillende klassen en wordt ook in Nederland gedaan. Omdat we in Nederland bijna nooit sneeuw hebben, gebruiken we in de wedstrijden hier een 4-wielige kar, step of fiets. Ik gebruik de verschillende ‘voertuigen’ naast elkaar, om het voor de honden ook afwisselend te houden.

In de sneeuw wordt uiteraard een slee of in mijn geval pulka gebruikt. Een pulka is een kleinere slee waar je niet op kunt staan, maar waar je achter langlauft. De honden trekken dus de slee met bagage, als skiër, musher genoemd, ben je met een lange lijn van 2½ meter aan de pulka verbonden. Sturen van het team doe je op stem: Hike voor starten, Hò voor linksaf slaan, Ghé voor rechtsaf slaan etc. Het team bestaat uit 1 tot maximaal 4 honden.

Naast pulka en slee, is er ook verschil tussen sprint-wedstrijden en distance wedstrijden. Ik zelf heb bij de aanschaf van mijn honden de keuze gemaakt voor distance. Dit omdat ik het heerlijk vind om langere tijd samen met de honden op pad te zijn in de vrije natuur, waarbij inspelen op en aanpassen aan de omstandigheden gevraagd wordt van het hele team. De afstand voor distance wedstrijden met pulka zijn 150 tot 300 km.

Het zijn pittige wedstrijden die dag en nacht doorgaan. Dat vraagt veel van de musher en de honden, maar ook een goede voorbereiding én voeding is essentieel. De honden worden dan ook vanaf oktober intensief getraind. De Nederlandse karrenwedstrijden gebruik ik voornamelijk om de honden te laten wennen aan wedstrijdspanning en het aangeraakt en betast worden door dierenarts en vrijwilligers.

Inmiddels heeft al die training, voorbereiding en voeding zijn vruchten afgeworpen. Zo werd ik in 2015 5e in een deelnemersveld van 19, in 2017 haalden mijn honden en ik tijdens het wereldkampioenschap een 3e plek en afgelopen jaar waren we zelfs het enigste pulka team dat de finish haalde en stonden we dus op het hoogste trede van een 300 km wedstrijd.

Een leven zonder sledehonden is voor mij inmiddels ondenkbaar. Als je een sledehond aanschaft, schaf je ook een manier van leven aan.

Benieuwd hoe een week van Edith Braakhekke er uit ziet?

Als je een sledehond aanschaft, schaf je je ook een manier van leven aan. Zo gezegd, zo gedaan. Hoewel de sneeuwwedstrijden dit jaar niet doorgaan, rijden we na de nodige Corona-tests en verschillende formaliteiten naar Zweden voor een aantal weken sneeuwpret. En pret, dat hebben we gehad!

Lees verder